Zebur (Psalms)
Bölüm 25
Davut'un mezmuru 1 Ya RAB, bütün varlığımla sana yaklaşıyorum, 2 Ey Tanrım, sana güveniyorum, utandırma beni, Düşmanlarım zafer kahkahası atmasın! 3 Sana umut bağlayan hiç kimse utanca düşmesin; Nedensiz hainlik edenler utansın. 4 Ya RAB, yollarını bana öğret, Yönlerini bildir. 5 Bana gerçek yolunda öncülük et, eğit beni; Çünkü beni kurtaran Tanrı sensin. Bütün gün umudum sende. 6 Ya RAB, sevecenliğini ve sevgini anımsa; Çünkü onlar öncesizlikten beri aynıdır. 7 Gençlik günahlarımı, isyanlarımı anımsama, Sevgine göre anımsa beni, Çünkü sen iyisin, ya RAB. 8 RAB iyi ve doğrudur, Onun için günahkârlara yol gösterir. 9 Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder, Kendi yolunu öğretir onlara. 10 RAB'bin bütün yolları sevgi ve gerçeğe dayanır Antlaşmasındaki buyruklara uyanlar için. 11 Ya RAB, adın uğruna Suçumu bağışla, çünkü suçum büyük. 12 Kim RAB'den korkarsa, RAB ona seçeceği yolu gösterir. 13 Gönenç içinde yaşayacak o insan, Soyu ülkeyi sahiplenecek. 14 RAB kendisinden korkanlarla paylaşır sırrını, Onlara açıklar antlaşmasını. 15 Gözlerim hep RAB'dedir, Çünkü ayaklarımı ağdan O çıkarır. 16 Halime bak, lütfet bana; Çünkü garip ve mazlumum. 17 Yüreğimdeki sıkıntılar artıyor, Kurtar beni dertlerimden! 18 Üzüntüme, acılarıma bak, Bütün günahlarımı bağışla! 19 Düşmanlarıma bak, ne kadar çoğaldılar, Nasıl da benden nefret ediyorlar! 20 Canımı koru, kurtar beni! Hayal kırıklığına uğratma, çünkü sana sığınıyorum! 21 Dürüstlük, doğruluk korusun beni, Çünkü umudum sendedir. 22 Ey Tanrı, kurtar İsrail'i Bütün sıkıntılarından!
|