Zebur (Psalms)
Bölüm 142
Davut'un maskili - Mağaradayken ettiği dua 1 Yüksek sesle yakarıyorum RAB'be, Yüksek sesle RAB'be yalvarıyorum. 2 Önüne döküyorum yakınmalarımı, Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı. 3 Bunalıma düştüğümde, Gideceğim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdüğüm yola. 4 Sağıma bak da gör, Kimse saymıyor beni, Sığınacak yerim kalmadı, Kimse aramıyor beni. 5 Sana haykırıyorum, ya RAB: "Sığınağım, Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin" diyorum. 6 Haykırışıma kulak ver, Çünkü çok çaresizim; Kurtar beni ardıma düşenlerden, Çünkü benden güçlüler. 7 Çıkar beni zindandan, Adına şükredeyim. O zaman doğrular çevremi saracak, Bana iyilik ettiğin için.
|