Özdeyişler (Proverbs)



Back to previous chapterNext chapter
Ana Sayfa

Bölüm 19

1 Dürüst yaşayan bir yoksul olmak,

Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.

2 Bilgisiz heves işe yaramaz

Ve acelecilik insanı yanılgıya düşürür.

3 İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar,

Yine de içinden RAB'be öfkelenir.

4 Zenginlik dost üstüne dost kazandırır.

Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.

5 Yalancı tanık cezasız kalmaz,

Yalan soluyan kurtulamaz.

6 Birçokları önemli kişinin gözüne girmek

Ve eli açık olanın dostu olmak ister.

7 Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse,

Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir.

Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.

8 Sağduyulu olan canını sever,

Aklı izleyen bolluğa kavuşur.

9 Yalancı tanık cezasız kalmaz,

Yalan soluyan yok olur.

10 Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse,

Kölelerin önderlere egemen olması

Hiç uygun değildir.

11 Sağduyulu kişi sabırlıdır,

Kusurları hoşgörmesi ona onur kazandırır.

12 Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer,

Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.

13 Akılsız çocuk babasının başına beladır,

Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.

14 Ev ve servet babadan mirastır,

Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.

15 Tembellik insanı uyuşukluğa iter,

Haylaz kişi de aç kalır.

16 Tanrı buyruğuna uyan canını korur,

Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.

17 Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur,

Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.

18 Henüz umut varken çocuğunu eğit,

Onun yıkımına neden olma.

19 Huysuz insan cezasını çekmelidir.

Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.

20 Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki,

Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.

21 İnsan yüreğinde çok şey tasarlar,

Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.

22 İnsandan istenen vefadır,

Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.

23 RAB korkusu

Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.

24 Tembel sahana daldırdığı elini

Ağzına geri götürmek bile istemez.

25 Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır,

Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.

26 Babasına saldıran, anasını kovan çocuk,

Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.

27 Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan,

Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.

28 Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir,

Kötülerin ağzı fesatla beslenir.

29 Alaycılar için ceza,

Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.

Back to previous chapterNext chapter
Back | Next