Yeşaya (Isaiah)



Back to previous chapterNext chapter
Ana Sayfa

Bölüm 38

Hizkiya'nın Hastalığı

(II.Kr. 20:1-11; II.Tar. 32:24-26)

1 O günlerde Hizkiya ölümcül bir hastalığa yakalandı. Amos oğlu Peygamber Yeşaya ona gidip şöyle dedi: "RAB diyor ki, ev işlerini düzene sok. Çünkü iyileşmeyecek, öleceksin."

2 Hizkiya yüzünü duvara dönüp RAB'be yalvardı:

3 "Ya RAB, yürekten bir sadakatle önünde nasıl yaşadığımı, gözünde iyi olanı yaptığımı anımsa lütfen." Sonra acı acı ağlamaya başladı.

4 Bunun üzerine RAB Yeşaya'ya seslendi:

5 "Git, Hizkiya'ya şunu söyle: 'Atan Davut'un Tanrısı RAB diyor ki: Duanı işittim, gözyaşlarını gördüm. Bak, ömrünü on beş yıl daha uzatacağım.

6 Bu kenti savunacak, seni de kenti de Asur Kralı'nın elinden kurtaracağım.

7 Sözümü gerçekleştireceğime ilişkin sana vereceğim belirti şu olacak:

8 RAB, batmakta olan güneşin Ahaz'ın inşa ettiği basamakların üzerine düşen gölgesini on basamak kısaltacak.'" Böylece batmakta olan güneşin gölgesi on basamak kısaldı.

9 Yahuda Kralı Hizkiya hastalanıp iyileştikten sonra şunları yazdı:

10 "Hayatımın baharında ölüler diyarının kapılarından geçip

Ömrümün geri kalan yıllarından yoksun mu kalmalıyım?" demiştim,

11 "Yaşayanlar diyarında RAB'bi, evet, RAB'bi bir daha görmeyeceğim,

Bu dünyada yaşayanlar gibi insan yüzü görmeyeceğim bir daha.

12 Evim bir çoban çadırı gibi bozuldu, alındı elimden.

Dokumacı gibi dürdüm yaşamımı, RAB tezgahtan beni kesti,

Bir gün içinde sonumu getiriverdi.

13 Sabırla bekledim sabaha kadar,

RAB bir aslan gibi kırdı bütün kemiklerimi,

Bir gün içinde sonumu getiriverdi.

14 Kırlangıç gibi, turna gibi acı acı öttüm,

Güvercin gibi inledim, gözlerim yoruldu yukarı bakmaktan.

Ya Rab, eziyet çekiyorum, yardım et bana.

15 Ne diyeyim? Bana seslenen de bunu yapan da Rab'dir.

Tattığım bu acılardan sonra daha dikkatli yaşayacağım.

16 Ya Rab, insanlar bunlarla yaşarlar.

Canım da bunların sayesinde yaşıyor.

İyileştirdin, yaşattın beni!

17 Çektiğim bunca acı esenlik bulmam içindi.

Beni sevdiğin için yıkım çukuruna düşmekten alıkoydun,

Günahlarımı ardına attın.

18 Çünkü ölüler diyarı sana şükredemez,

Ölüm övgüler sunmaz sana.

Ölüm çukuruna inenler senin sadakatine umut bağlayamaz.

19 Diriler, yalnız diriler

Bugün benim yaptığım gibi sana şükreder;

Babalar senin sadakatini çocuklarına anlatır.

20 Beni kurtaracak olan RAB'dir.

Ömrümüz boyunca O'nun tapınağında

Telli çalgılarımızı çalacağız."

21 Yeşaya, "İncir pestili getirin, Hizkiya'nın çıbanına koyun, iyileşir" demişti.

22 Hizkiya da, "RAB'bin Tapınağı'na çıkacağımın belirtisi nedir?" diye sormuştu.

Back to previous chapterNext chapter
Back | Next