Amos



Back to previous chapterNext chapter
Ana Sayfa

Bölüm 5

Tövbeye Çağrı

1 Ey İsrail halkı, kulak ver,

Üzerine yakacağım ağıtın sözlerine:

2 "Düştü erden kız İsrail,

Bir daha kalkamaz,

Serilmiş kendi toprağına,

Kaldıran yok."

3 Bu yüzden Rab Yahve şöyle diyor:

"Bin kişiyle savaşa çıkan kentin

Yüz adamı sağ kalacak,

Yüz kişiyle çıkanın

On adamı kalacak İsrail halkına."

4 Bu yüzden RAB İsrail halkına şöyle diyor:

"Bana yönelin, yaşarsınız;

5 Beyt-El'e gitmeyin,

Gilgal'a girmeyin,

Beer-Şeva'ya geçmeyin,

Çünkü Gilgal halkı kesinlikle sürgün edilecek,

Beyt-El bir hiç olacak."

6 RAB'be yönelin, yaşarsınız,

Yoksa Yusuf soyunda bir ateş gibi parlar,

Beyt-El'i yakıp yok eder.

Yangını söndürecek kimse çıkmaz.

7 Ey adaleti acı pelinotuna çevirenler,

Doğruluğu yere çalanlar!

8 Ülker ve Oryon burcunu yaratan,

Zifiri karanlığı sabaha çeviren,

Gündüzü geceyle karartan,

Deniz sularını çağırıp

Yeryüzüne dökenin adı RAB'dir.

9 Kaleyi ansızın yıkar,

Surlu kenti yerle bir eder.

10 Mahkemede kendilerini azarlayandan nefret ediyor,

Doğru konuşandan iğreniyorlar.

11 Yoksulu ezdiğiniz,

Ondan zorla buğday kopardığınız için

Yaptığınız yontma taş evlerde oturmayacak,

Diktiğiniz güzel bağların şarabını içmeyeceksiniz.

12 Çünkü isyanlarınızın çok,

Günahlarınızın sayısız olduğunu biliyorum,

Ey doğru kişiye baskı yapan,

Rüşvet alan,

Mahkemede mazlumun hakkını yiyenler!

13 Bu yüzden susmak düşer akıllı insana

Böyle bir zamanda,

Çünkü zaman kötüdür.

14 Kötülüğe değil,

İyiliğe yönelin ki yaşayasınız;

Böylece dediğiniz gibi,

RAB, Her Şeye Egemen Tanrı sizinle olur.

15 Kötülükten nefret edin,

İyiliği sevin,

Mahkemede adaleti koruyun.

Belki RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,

Yusuf'un kalan soyuna lütfeder.

16 Bu yüzden RAB,

Her Şeye Egemen Rab Tanrı şöyle diyor:

"Bütün meydanlarda çığlık kopacak,

Sokaklarda inim inim inleyecekler;

Irgatları yas tutmaya,

Ağıtçıları feryat etmeye çağıracaklar.

17 Bütün bağlarda çığlık kopacak,

Çünkü ben aranızdan geçeceğim."

RAB böyle diyor.

RAB'bin Günü

18 "Vay başına, RAB'bin gününü özlemle bekleyenlerin!

Niçin özlüyorsunuz RAB'bin gününü?

O gün aydınlık değil, karanlık olacak.

19 Nasıl ki, biri aslanın önünden kaçar da karşısına ayı çıkar,

Evine döner, elini duvara dayar da elini yılan sokar.

20 RAB'bin günü aydınlık değil, karanlık olmayacak mı?

Hem de zifiri karanlık,

Bir parıltı bile yok.

21 RAB şöyle diyor:

"İğreniyor, tiksiniyorum bayramlarınızdan,

Hoşlanmıyorum dinsel toplantılarınızdan,

22 Yakmalık ve tahıl sunularınızı

Bana sunsanız bile kabul etmeyeceğim,

Besili hayvanlarınızdan sunacağınız

Esenlik sunularına dönüp bakmayacağım.

23 Uzak tutun benden ezgilerinizin gürültüsünü,

Çenklerinizin sesini dinlemeyeceğim.

24 Bunun yerine adalet su gibi,

Doğruluk ırmak gibi sürekli aksın.

25 Ey İsrail halkı, çölde kırk yıl bana

Kurbanlar, sunular mı sundunuz?

26 Gerçekte kralınızın Sakkut'u, putunuz Kayvan'ı,

Kendiniz için yaptığınız ilahın yıldızını taşıdınız.

27 Bu yüzden sizi Şam'ın ötesine

Sürgüne göndereceğim."

RAB böyle diyor, O'nun adı Her Şeye Egemen Tanrı'dır.

Back to previous chapterNext chapter
Back | Next